- qalmaqal
- 【名】騒動、 大騒ぎ[ソウドウ、 オオサワギ]
paytaxtda endirim qalmaqalı — 首都における値引き合戦
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
paytaxtda endirim qalmaqalı — 首都における値引き合戦
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
qalmaqal — is. Səs küy, dava, dava dalaş. Qalmaqal salmaq (etmək). – Hər zaman ki, səndən umdum şəfəqqət; Bir dava başladın, qalmaqal etdin. M. P. V.. Emalatxanada böyük bir qalmaqal çıxdı. M. S. O.. Qapı ağzında oturan köhnə cahıl işin şuluq olduğunu və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalmaqal qalməqal — ə. 1) dedi qodu; 2) hayküy, səs küy; 3) oyun, şəbədə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
küy-qalmaqal — is. 1. Hay küy, səs küy, qalmaqal: qarışıqlıq, araqarışma. <Minbaşı:> Hərgah mənim imtahanıma etibarın varsa, artıq küy qalmaqal lazım deyil. N. V.. Küy kələk, bağırtı hədə və söyüş səsləri ətrafa yayıldı. P. M.. Küy qalmaqal (küy kələk)… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dava-qalmaqal — bax dava dalaş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiylü qal — ə. qalmaqal, səs küy, hay küy … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təşacür — ə. qalmaqal salma; sözləşmə, höcətləşmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əlvallah — (Barana) hay küy, qalmaqal. – Əlvallahı eşidən kimi hamı ora ü:rdü ◊ Əlvallah qopartmax – hay küy salmaq, qalmaqal salmaq. – Bir əlvallah qoparmışdılar ki, ana bala, gəl görəsən. Əlvallah salmax – hay küy salmaq, qalmaqal salmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cəncəl — 1. sif. Qarışıq, dolaşıq, davalı, qalmaqallı, şər. <Dilara Ağagülə:> Nə üçün bütün bu cəncəl işlərdə gərək həmişə sən iştirak eləyəsən? Ə. M.. Fotoqraf. . özünü cəncəl işlərdən uzaq tuturdu. . S. Vəliyev. 2. Davakar, qalmaqalçı, öcəşkən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küy-kələk — is. 1. Hay küy, səs küy, qalmaqal: qarışıqlıq, araqarışma. <Minbaşı:> Hərgah mənim imtahanıma etibarın varsa, artıq küy qalmaqal lazım deyil. N. V.. Küy kələk, bağırtı hədə və söyüş səsləri ətrafa yayıldı. P. M.. Küy qalmaqal (küy kələk)… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bazar — 1. is. 1. Alış veriş yeri. Bütün şəhər bazar, dükanları bağlayıb küçələrə çıxmışdı. M. S. O.. Bazarın başında yoğun və qırmızıbirçək bir baqqal – «buy, dəli Səmədə bax!» deyib, ona bir çürük badımcan səlbəsi atdı. Ç.. Bazarın ayağında Quba… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küy — is. 1. Qalmaqal, səs küy; dalaşan, vuruşan, çaxnaşmaya düşən adamların çıxardığı səs. Nə gurultu, nə küy, nə səs vardır; Bir neçə ruhsuz qəfəs vardır. A. S.. <Hacı Mehdi:> Səsiniz, küyünüz qonum qonşunu az qalıb köçürtsün. Ə. H.. Körpüdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti